به گزارش طرفداری، فضای آماده سازی تیم ملی والیبال، انصراف برخی از بهترین نفرات تیم ملی و انتخاب دیرهنگام سرمربی نشان داد که تیم ما دورنمای پرامیدی ندارد. مضاف بر این که بازیکنان تیم ملی والیبال ایران هم به واقع هیچ پیشرفتی در یک سال اخیر نداشته اند.
باخت های متوالی، امید ما را از این تیم خوب دوران کواچ و ولاسکو و کولاکوویچ ناامید کرده است. در واقع افت والیبال ما با درخشش و اوج گیری ژاپن توام شد تا باور داشته باشیم که نه تنها دیگر قدرت اول آسیا نیستیم بلکه رفته رفته از بین 12 تیم برتر والیبال دنیا هم خارج شده ایم.
تیم ملی والیبال ما دیگر چشم نواز بازی نمی کند و مردانی مثل طاهر وادی، میلاد عبادی پور و مرتضی شریفی و اسفندیار و حتی اسماعیل نژاد دیگر برایمان عملکرد لذت بخشی ندارند. حالا که این گونه است، ای کاش در مسابقات آتی با تکیه بر جوانانی مثل پوریا حسین خانزاده، عرشیا به نژاد، مبین نصری و گلزاده، آینده خود را بهتر بسازیم و کاری کنیم که علاقه مندان والیبال بار دیگر با تیم ملی آشتی کنند و باز هم تیم والیبال خوبمان را ببینیم و از بازیهایش لذت ببریم.
