درست است که تراکتوری ها سه بار تا کسب عنوان قهرمانی در لیگ ایران رفته اند و دوم شده اند و یک بار هم قهرمانی لیگ را در 10 دقیقه پایانی لیگ از دست داده اند اما این بار این تیمی که تراکتور دارد می تواند مدعی ترین تیم برای کسب عنوان قهرمانی باشد.
تراکتور این بار خلاف گذشته به دنبال مازادهای تیم های بزرگ پرسپولیس و استقلال نرفته است بلکه در سیری قابل قبول که امسال کامل شده است کنار نفرات بسیار مفیدی مثل شجاع خلیل زاده و ریکاردو آلوز و تاثیر گذارانی مثل امیرحسین حسین زاده و محمد نادری، به دنبال ابزار قهرمانی تیم فوتبال پرسپولیس در سالهای اخیر رفته و سه بازیکنی را جذب کرده که با کمی درایت می توانند ابزار قهرمانی آنها در لیگ پیش رو باشند.
تراکتوری ها خلاف ادوار گذشته یک مربی امتحان پس داده هم دارند که همه می دانیم تیم ملی فوتبال ما با حضورش رکورددار برد متوالی در تاریخش شد. این تراکتوری که در تبریز برابر پرسپولیس دیدیم با هماهنگی بیشتر قادر خواهد بود تیمی در حد و اندازه و حتی بهتر از پرسپولیس و استقلال و سپاهان در فوتبال لیگ کشورمان شود، تراکتوری ها در دوران فوتبالشان حتی در بهترین روزهای خود که جمعی از بزرگترین ستارگان فوتبال ایران را در اختیار داشتند هیچ وقت اندازه امروز کامل نبودند.
