طرفداری | تغییر سرمربی در مقطع فعلی احتمالا نمی‌تواند از لحاظ منطقی تصمیم درستی برای استقلال باشد ولی احساس هواداران استقلال چیز دیگری می‌گوید.
صبر هواداران استقلال خیلی زودتر از تصورات لبریز شده و آن‌ها بعد از اولین شکست فصل تیم‌شان و در حالی که فقط سه هفته از لیگ برتر گذشته، خواهان برکناری جواد نکونام و استخدام سرمربی خارجی شده‌اند.
در نگاه اول مشخص‌ترین چیزی که درباره این تصمیم به چشم می‌آید، عجولانه بودن آن است. تغییر سرمربی در حالی که فقط سه هفته از رقابت‌های لیگ برتر گذشته قطعا بهترین تصمیم ممکن از لحاظ منطقی نخواهد بود. کدام تیم بزرگ را به یاد دارید که در هفته سوم دست به تغییر سرمربی بزند؟ البته هواداران فوتبال در ایران معمولا عجولانه و احساسی تصمیم می‌گیرند. روزهای اولی که اوسمار سرمربی پرسپولیس شد را به یاد دارید؟
اکثر هواداران پرسپولیس علیه او موضع گیری کردند و در حالی که این مرد برزیلی شروع خوبی هم نداشت ولی درنهایت کاپ قهرمانی لیگ برتر را به ارمغان آورد. یا مثلا درباره یحیی گل محمدی که در یک بازه زمانی به شدت تحت فشار قرار گرفت و بعد با بردهای متوالی تیمش را قهرمان کرد.
قطعا به جواد نکونام نقد وارد است؛ سرمربی استقلال طی همین یک سال گذشته بارها و بارها اشتباهاتی را انجام داده و همه را با خودش دشمن کرده است. ولی بحث ما در این متن با فاکتور گرفتن موارد حاشیه‌ای است. جواد نکونام فصل گذشته با استقلال 67 امتیاز کسب کرد، آن هم در حالی که دقیقا در هفته سوم شکست خورده بود ولی حمایت هواداران باعث شد دوباره بلند شود. شاید استقلال قهرمان لیگ برتر نشد ولی کسب 67 امتیاز، استقلال را به مقتدرترین نایب قهرمان تاریخ لیگ برتر تبدیل کرد و اگر نکونام در هر فصل دیگری بود و کمی شانس داشت، می‌توانست قهرمان شود.
جواد نکونام به دستیارانی نیاز دارد که از لحاظ فنی بتوانند به او کمک کنند نه موارد حاشیه‌ای و درگیری‌های کنار زمین. او حالا این موضوع را متوجه شده و قرار است یک دستیار خارجی به کادرفنی‌اش اضافه کند. تغییر سرمربی در مقطع فعلی از لحاظ منطق بسیار می‌تواند بد باشد و آینده باشگاه را تحت شعاع قرار دهد. اینکه در ابتدای فصل یک سرمربی خارجی به استقلال می‌آمد بحثش فرق می‌کرد ولی با گذشت فقط سه هفته، تغییر عجولانه روی نیمکت منطقی است؟
مساله بعدی به جایی برمی‌گردد که هواداران استقلال خواهان جذب یک سرمربی خارجی باسابقه هستند. سرمربی خارجی وقتی به ایران بیاید نیاز به زمان دارد تا با فوتبال ایران و بازیکنان آشنا شود ولی در حال حاضر استقلال تنها چیزی که ندارد، زمان است. در حالی که چیزی به بازی با الغرافه در آسیا نمانده یک تغییر بزرگ با ریسک‌های زیادی همراه خواهد شد.
همه این موارد را گفتیم اما این ماجرا یک سمت دیگر هم دارد. اینکه یک سرمربی خارجی بیاید و خیلی زود خودش را با شرایط فوتبال ایران سازگار کند و بتواند با نمایش‌های خوب و مقتدرانه، آبی‌پوشان تهرانی را به قهرمانی لیگ برتر برساند. استقلال بازیکنان خوب و باکیفیت زیادی دارد و این موضوع دست هر سرمربی را برای پیاده سازی سیستم‌های مختلف باز می‌گذارد.
احساس هواداران استقلال می‌گوید سناریوی دوم محتمل است ولی منطق چیز دیگری می‌گوید. در مقطع فعلی بین احساس و منطق، تصمیم گیری برای مدیران استقلال هم به سخت‌ترین حالت ممکن رسیده و دو دستگی بین مدیران این باشگاه و رفتار آن‌ها به چشم می‌خورد.
در روزهای اخیر نکونام تمرینات استقلال را شروع کرده ولی حتی یک بیانیه در دفاع از او هم منتشر نشده در حالی که طبق پیگیری‌ها تعدادی از مدیران استقلال و هلدینگ خلیج فارس موافق ماندن او هستند و تعدادی هم می‌گویند نکونام باید هرچه سریعتر استقلال را ترک کند.
به نظر شما کدام تصمیم درست است؟ بین منطق و احساس، شما کدام را انتخاب می‌کنید؟
