طرفداری |شکست استقلال تهران مقابل استقلال خوزستان حالا حواشی پیرامون تیم آبی‌پوش پایتخت را بیش از گذشته کرده است.
قبل از تحلیل بازی باید بدانیم اتفاقاتی در جریان است که می‌تواند نه تنها در اعتبار بلکه در پایه و اساس فوتبالمان مهم باشد. در فوتبال دو نوع طرفدار داریم؛ کسانی که فقط از طریق رسانه ها فوتبال را دنبال می‌کنند یعنی طرفدارانی که فقط از طریق تلویزیون یا شبکه‌های اجتماعی پیگیر نتایج و عملکرد تیم محبوب‌شان هستند و کسانی که از درون قلب باشگاه و حتی در قامت مدیرعامل، مربی، تدارکات یا… با تیم هستند. معمولا کسانی از کودکی داخل فوتبال بوده اند یا سواد فوتبالی بسیار بالایی دارند یا آموزش دیده اند یا تا مقاطعی هم حرفه ای بازی کرده اند می‌دانند که شرایط چقدر اسفناک است نه تنها برای نماینده هایمان در آسیا بلکه برای حتی فوتبال داخلی‌مان چون چیزی که مشخص هست ناتوانی در برگزاری منظم مسابقات ساده است.
از عدم آمادگی استادیوم ها گرفته تا تاخیر در ورود var به ایران یا هر بهانه دیگری مثل مخالفت تیم فولاد با برگزاری بازی در زمین خودش. همه این ها نشانگر افت سطح حرفه ای فوتبال ایران است؛ چه درون زمین چه بیرون زمین. این یعنی همگان مقصرند و در جایگاهی هستیم که نباید دنبال مقصر باشیم، بیشتر به یک ناجی احتیاج داریم که معمولا آمار نشان داده در این شرایط همیشه رئیس فدراسیون خود را به شکل نجات دهنده نشان خواهد داد. اما فقط نشان خواهد داد و تغییری نمایان نیست حتی در ورزشگاه آزادی که در زمان ساختش کل مجموعه نه فقط استادیوم فوتبال بلکه مجموعه آزادی در زمان یک سال و خورده ای ساخته شد اما اکنون 1 سال است عوامل رسیدگی از تعمیر فقط جایگاه تماشاگران استادیوم عاجزند و اینکه var کم کیفیت است. ما نسبت به کشورهای همسایه با تجهیزات و هزینه های میلیون دلاری و لیگ های اروپایی عقبیم و قابل قیاس نیست.
به هرحال این ها مربوط به تحلیل بازی دیشب نبود اما در بازی فوتبال و کیفیت آن بسار اثرگذار است. از این ها بگذریم و به تحلیل فنی داخل زمین بپردازیم؛
ترکیب استقلال
سیدحسین حسینی – سامان فلاح – رافائل سیلوا – میلاد زکی‌پور – رامین رضاییان – روزبه چشمی – اندونگ – کاکوتا – محمدحسین اسلامی – جلال الدین ماشاریپوف – آرمان رمضانی
سرمربی:جواد نکونام
نکونام ترکیب تیمش در نیمه اول را با چینش 1-3-2-4 بازهم با حضور رمضانی به عنوان مهاجم هدف آغاز کرد. کاری که در 2 بازی گذشته به جز 1 صحنه منجر به گل ثمره دیگری نداشت و در این بازی هم رمضانی روی 2 صحنه یکی پاس کاکوتا و دیگری ناتوانی در دادن یک پاس ساده به ماشاریپوف، تمام شده دیدیم و اینکه شاید بهتر بود اسلامی در پیکان خط حمله قرار می گرفت یا حتی بلانکو با این تفاوت که میانه میدان را در حال بیلدآپ به صورت 1-4-1-4 می دیدیم یعنی آرایشی که از اولین بازی باید در استقلال اجرا می شد یعنی برعکس بازی ملوان که فاصله 2 هافبک با قابلیت های دفاعی نه رو به جلو با خط دفاع پاشنه آشیل تیم شده بود.
این بار یک هافبک دفاعی تخریبی و ثابت روزبه چشمی مسئول این فاصله ارتباطی بود و مابقی دریبل زن، خلاق و سربالا با آگاهی محیطی حرفه ای با قابلیت حمل توپ بالا در میدان حضور داشتند که مشخصا منظورمان کاکوتا و اندونگ است.
راحت بودن قرارگیری و آگاهی از مسئولیت بازیکنان را در جایگاه خود مشاهده کردیم و این درجایی معلوم شد که در هیچکدانم از حملات بازیکن های تهاجمی با قابلیت پاسهای کلیدی و گره گشا مثل ماشاریپوف، اسلامی و رضاییان تنها نبودند و برای دادن و گرفتن توپ همیشه حمایت اندونگ و کاکوتا را کنارشان می دیدند. برخلاف بازیهای قبل که مجبور بودند به تنهایی پیشروی کنند و از این نباید گذشت که یک هافبک خلاق در ابتدا بازیخوان خوبی باید باشد که دیدیم اندونگ با عملکرد تمجید پذیرش سطح کیفی بالایی از خود نشان داد و در کنار او رو به جلوتر نیز کاکوتا که شاید شرایط زمین و کیفی لیگ برای این بازیکنان جدید باشد در اولین بازی فیکس خود برای استقلال بسیار موثرتر از رضاوند واقع شد چون قابلیت تهاجمی و بازیسازی دارد و سرعت ضرب آهنگ استقلال را کاملا تحت تاثیر قرار داده بود. ضمن اینکه نکونام مشخص بود ترجیح داده از ابتدا روی ابوالفضل جلالی که تازه ازمصدومیت برگشته ریسک نکند. استقلال به جز 2 صحنه موقعیت خاص دیگری ایجاد نکرد اما به مراتب روانتر بازیگردانی کرد نسبت به قبل هرچند که نمی توان سرعت کم سیلوا در 2 صحنه خطرناک را نادیده گرفت.
در نیمه دوم اما نکونام با تعویض درست بلانکو کاملا بازی را در اختیار گرفته بود تا زمانی که با یک تعویض اشتباه کاکوتا را که هرچند یکی دو حرکت غیر انتظار از او دیده شد اما می توان گفت هنوز به این نوع زمین مسلط نشده از بازی خارج کرد و رضاوند را به بازی آورد که عاملی شد تا ضرب آهنگ حمله استقلال گرفته شود هرچند که استقلال به اندازه کافی موقعیت داشت و از دست داد و این قانون نانوشته فوتبال است که اگر گل نزنی 100 درصد گل میخوری! و این اشتباه کادر فنی در آنالیز را نشان می دهد چون فرماندهی میانه میدان را به چشمی سپرده بودند در حالی که این وظیفه بدون شک باید فقط و فقط به اندونگ به دلیل بازی خوانی خوب میانه میدانش سپرده می شد تا این نتیجه رقم نخورد. حتی خطایی ساده ولی در منطقه ای خطرناک می تواند به سادگی و بالاترین خلاقیت ممکن تبدیل به گل شود این عامل هم از نحوه چینش دیوار دفاعی و هم استایل شیرجه دروازه بانی که سابقه بازی در جام جهانی با عملکردی قابل قبول دارد و انتظارات بیشتر از اوست در جایگیری اش کاملا مشخص بود و تنها یک ضربه فنی دقیق را نیاز داشت که بیفوما انجامش داد و برای استقلال خوزستان گلزنی کرد.
تنها نکته مثبت استقلال در این بازی عملکرد قابل پیشرفت فلاح و اندونگ و تا حدودی کاکوتا بود؛ از دوندگی خستگی ناپذیر رضاییان هم نباید گذشت. جلالی هم هنوز به نظر کاملا آمادگی قبل را به دست نیاورده. استقلال باید تمام خارجی هایش را باهم در هر بازی فیکس تا آخر 90 دقیقه بازی دهد تا بتواند بازی را کامل در اختیار بگیرد چون در همه حالتهای دیگر آسیب پذیر نشان داده است.
ترکیب استقلال خوزستان
احمد گوهری | آرام عباسی | علی هلیچی | سیدمحمد حسینی | حامد بحیرایی | محمد مطلق زاده | مومل عبدالرضا | بهروز بارانی | اسماعیل بابایی | سبحان پسندیده | کاینا نونس
سرمربی: میودراگ بوژوویچ
همنام خوزستانی بازی را با 1-5-4 شروع کرد تا با تعدد در میانه میدان بتواند سرعت را از دو هافبک میانی و رونده حریف یعنی اندونگ و کاکوتا بگیرد که موفق هم بود. می خواست با توپ های انتهای زمین خطرساز شود که باز هم موفق بود و دو موقعیت روی جا ماندن سیلوا روی دروازه حسینی آمد. قلب های تپنده استقلال خوزستان کاملا مشخص بودند حتی در همان 20 دقیقه اول بازی یعنی مطلق زاده و بارانی که مسئولیت توپ گردانی را برعهده داشتند. هر توپی که حد فاصل این 2 نفر قطع شد یا از میان آنها عبور کرد به موقعیت خطرناک تبدیل شد. یکی ضد حمله ای بود که رمضانی پاس را نتوانست به ماشاریپوف برساند و یکی هم به کاکوتا رسید که پاس زیبای او را به کنار دروازه زد.
در نیمه دوم اما کاملا تعویضهای با برنامه و آنالیز شده مشخص بود برعکس تیم حریف بوژوویچ کاملا برای کنترل جو بازی برنامه داشت با دفاعی چند لایه کنترل بازی و استفاده از ضد حملات تغییر به 3-3-4 با این تفاوت که 2 بازیکن تکنیکی و سرعتی با قابلیت حمل و حفظ توپ بالا در زمین حریف بمانند.
می توان با قاطعیت گفت از کار انداختن چشمی و رضاوند و مجبور کردن به اشتباه آنها با پرس سنگین و سرعتی از قبل داخل برنامه های بوژوویچ بوده و به نوعی برای این ترکیب برنامه داشت و با یک خطا پشت محوطه با زیرکی کاشته زن تیمش به خواسته خود رسید زیرا برای استقلال تهران باخت یا مساوی فرقی نمیکرد اما هر امتیازی برای استقلال خوزستان می توانست انگیزه این تیم را چند برابر کند. تیمی که فصل پیش تا نزدیکی های پرتگاه رفته بود به نظر با سرمایه گذاری مدیریت شده ای پا به میدان گذاشته است. این را خرید یک مربی خارجی در نیمکت استقلال خوزستان با یک کادر فنی مجرب همراه و هماهنگش با بازیخوانی حرفه ای و تسلط بر توانایی اسکوادش کاملا نشان داد چون این تیم به هیچ عنوان بر خلاف حریف تهرانی اش سردرگم بازی نکرد. هر بازیکن میدانست وظیفه اش چیست چگونه حتی کدام سمت بچرخد و با کدام بازیکن حریف کدام طرح را پیاده کند به طور کلی این 3 امتیاز را به بی نقص بودن کادر فنی استقلال خوزستان باید داد اما به هیچ عنوان هم نباید از عملکرد بی نقص هلیچی دفاع راست این تیم گذر کرد.
به هر حال در هفته سوم یک نتیجه غیر منتظره رقم خورد تا اولین شگفتی لیگ شکل گیرد. جواد نکونام حالا کار سختی پیش رو دارد و باید ببینم او از پس چالش فعلی برمی آید یا نه.
